تعیین درجه سختی و پوشش پیچ ها
تعیین درجه سختی و پوشش پیچ ها ، بر روی سر پیچها به طور معمول یک عدد نوشته میشود که نشان دهنده درجه آنها است.
برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص رایجترین درجه انواع پیچ به نمودار شناسایی و خواص
مواد ما مراجعه کنید. توجه داشته باشید که علاوه بر درجه، بر روی بسیاری از پیچها
همچنین نام برند تولید کننده نیز درج میشود. در زمان خرید پیچ و مهره باید محیط
کارکرد و میزان سختی مورد نیاز را در نظر بگیرید.
درجات سختی انواع پیچها
درجه ۲
درجه ۲ یک درجه سختی استاندارد برای اغلب پیچها است. این شایعترین نوع اتصال دهنده
فولادی است که کمترین قیمت را دارا است. به جز علامت سازنده، پیچهای درجه ۲ هیچ
نشانه دیگری بر روی خود ندارند.
درجه ۵ / درجه F
پیچ و مهرههای درجه ۵ برای افزایش مقاومت سخت میشوند و شایعترین پیچها
در کاربردهای خودرو هستند. پیچهای درجه ۵ دارای ۳ خط شعاعی هستند که به اندازه مساوی بر روی سر پیچ قرار دارند.
درجه F تقریبا مشابه با درجه ۵ است. پیچ و مهرههای درجه F همراه با پیچ و مهرههای درجه ۵ استفاده میشوند.
درجه ۸ / درجه G
پیچهای درجه ۸ بیشتر از پیچهای درجه ۵ سخت شدهاند. بنابراین آنها قویتر بوده
و در کاربریهایی مانند سیستم تعلیق خودرو استفاده میشوند. پیچهای درجه ۸
دارای ۶ خط شعاعی هستند که به اندازه مساوی بر روی سر پیچها قرار میگیرند.
درجه G تقریبا مشابه با درجه ۸ است. مهرههای درجه G با پیچهای درجه ۸ مورد استفاده قرار میگیرند.
آلیاژ فولاد
پیچ و مهره آلیاژ فولادی از یک آلیاژ فولاد با مقاومت بالا ساخته شده و با اعمال
حرارت بیشتر سخت میشوند. پیچ و مهرههای آلیاژ فولادی به طور معمول پوشیده
نمیشوند و دارای یک ظاهر ساده سیاه هستند. پیچ و مهره آلیاژ فولادی بسیار
قوی بوده اما در عین حال بسیار شکننده هستند.
برنز سیلیکون
برنز سیلیکون، اغلب تحت عنوان برنز شناخته میشود، آلیاژی است که بیشتر از مس
و قلع با مقدار کمی سیلیکون ساخته میشود. برنز در وهله اول در محیطهای دریایی
مورد استفاده قرار میگیرد. در ساخت قایقهای چوبی، با توجه به مقاومت بالای آن
در برابر خوردگی به فولاد ضد زنگ و به علت توانایی باربری بیشتر آن، به فلز برنج ترجیح
داده میشود. برنز دارای رنگ مشابهی با مس است و بعضی اوقات در نجاریهای با
کیفیت به دلیل ظاهر جذاب آنها مورد استفاده قرار میگیرد. مشکل اصلی برنز هزینه بالای آن است.
برنج
برنج یک آلیاژ ساخته شده از مس و روی است. فلز برنج بسیار در برابر خوردگی و هدایت
جریان الکتریکی مقاوم است. با این حال، استفاده از آن به عنوان یک اتصال دهنده تا
حدودی به دلیل نرمی نسبی آنها محدود است. این فلز در وهله اول به دلیل ظاهر جذاب
آن مورد استفاده قرار میگیرد.
آلومینیوم
آلومینیوم یک فلز مقاوم در برابر خوردگی، سبک و نرم است. مانند فولاد ضد زنگ، مقاومت
در برابر خوردگی آلومینیوم یک ویژگی ذاتی این فلز است. بنابراین، خراشها و حفرهها بر
مقاومت آن در برابر خوردگی تاثیری ندارد.
اتصال دهندهها از انواع مختلفی از آلیاژهای آلومینیوم ساخته شدهاند که شامل عناصری
مانند منگنز، سیلیکون، آهن، منیزیم، روی، مس و سیلیکون برای افزایش مقاومت و نقطه ذوب آنها است.
گیرهها اغلب از آلیاژهای آلومینیوم در سری ۵۰۰۰ استفاده میشوند که از منیزیم به عنوان
عنصر اصلی آلیاژی استفاده میشود.
پوششهای مورد استفاده برای انواع پیچ
پوشش روی
بسیاری از اتصال دهندههای فولادی برای مقاومت در برابر خوردگی با فلز روی آبکاری میشوند.
اتصال دهندههایی که دارای اندود روی هستند، ظاهری براق، نقرهای و یا طلایی دارند که به
ترتیب با عنوان زرد روشن یا زرد روی شناخته میشوند. آنها نسبتا در برابر خوردگی مقاوم هستند،
اما اگر زنگ بزنند یا در معرض محیطهای دریایی قرار بگیرند، خراب میشوند.
گالوانیزه گرم نورد
گالوانیزه کردن یک پوشش دیگر است که شامل استفاده از یک لایه روی است. گالوانیزه گرم نورد،
ضخیمترین پوشش ممکن را بر روی فلزات ایجاد میکند که باعث ایجاد بیشترین مقاومت در برابر
خوردگی میشود. با توجه به ضخامت پوشش، پیچ و مهرههای گالوانیزه گرم نورد همراه با بسیاری
از مهرهها قابل استفاده نیستند. مهرههای گالوانیزه برای جبران این مورد معمولا کمی بزرگتر از مهرههای دیگر ساخته میشوند.
اتصال دهندههای گالوانیزه گرم نورد اغلب در خارج از منزل، به ویژه در محیطهای ساحلی استفاده میشوند.
کروم
این اتصال دهندهها دارای روکش کروم و ظاهری براق هستند. پوشش کروم مقاومت مشابهی در
برابر خوردگی با روکشهای روی ارائه میکند. اشکال اصلی کروم براق هزینههای بالای ساخت
آن است. اگر به مقاومت بیشتری در برابر خوردگی نیاز دارید، فولاد ضد زنگ را میتوانید با روکش
کروم استفاده کنید که باعث میشود از نفوذ خوردگی به درون کروم جلوگیری شود.